Τρόποι αύξησης της αποδοτικότητας της παραγωγής

Ενόψει του αυξανόμενου ανταγωνισμού και της κρίσης στην οικονομία, η αποτελεσματική διαχείριση της παραγωγής γίνεται ένα κρίσιμο καθήκον. Για την επίλυσή του είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση βασισμένη στην ανάλυση πολλών παραγόντων.

Κριτήρια αξιολόγησης απόδοσης

Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της παραγωγής βασίζεται σε ορισμένα κριτήρια. Συχνά χρησιμοποιούνται ποσοτικοί δείκτες απόδοσης στην ανάλυση. Η παρακολούθηση της δυναμικής τους σας επιτρέπει να εντοπίσετε μια μείωση στην αποδοτικότητα της παραγωγής και να λάβετε μέτρα για την επίλυση αυτού του προβλήματος.

Ένα από τα βασικά κριτήρια που αναλύθηκαν είναι η κερδοφορία, η οποία αντικατοπτρίζει την αποτελεσματικότητα της χρήσης επιχειρηματικών πόρων. Γενικά, η αποδοτικότητα είναι ο λόγος μεταξύ εσόδων (ακαθάριστου εισοδήματος) και συνολικού κόστους. Μπορεί να εκφραστεί μέσω δεικτών καθαρού κέρδους (αναλογία πωλήσεων προς κερδοφορία πωλήσεων), παραγωγικότητας (αναλογία του αριθμού προϊόντων που πωλείται στο κόστος εργασίας) και καινοτομίας (παράγοντας που καθορίζει την ανταγωνιστικότητα της παραγωγής και τον ρόλο της καινοτομίας στη διαδικασία παραγωγής).

Η προτεραιότητα και το ειδικό βάρος καθενός από τα κριτήρια εξαρτάται από τον τύπο της επιχείρησης, τη θέση της στην αγορά, το προσωπικό, κλπ. Το καθήκον της διοίκησης επιχειρήσεων είναι να προσδιορίσει βασικούς παράγοντες για την αύξηση της αποδοτικότητας της παραγωγής.

Συχνά, η λύση του προβλήματος της αναποτελεσματικής παραγωγής κυμαίνεται σε τρεις τομείς: τη βελτιστοποίηση του κόστους παραγωγής, την εφαρμογή καινοτομιών στην παραγωγή και την αλλαγή του συστήματος διαχείρισης.

Βελτιστοποίηση κόστους

Εάν, ως αποτέλεσμα της ανάλυσης, αποκαλύφθηκε ότι η επιχείρηση έχει χαμηλές ανταγωνιστικές θέσεις όσον αφορά την αποδοτικότητα και την αποδοτικότητα της παραγωγής, προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη μέτρων για τη μείωση του κόστους. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, βήματα για τη βελτιστοποίηση του κόστους των πρώτων υλών, αναζητώντας πιο κερδοφόρες εμπορικές προσφορές από τους προμηθευτές ή μεταβάλλοντας τα συστατικά και τα συστατικά της παραγωγικής διαδικασίας.

Μια άλλη επιλογή είναι η μείωση του πάγιου κόστους (π.χ. ενοικίαση, κόστος εφοδιαστικής) στη διάρθρωση του κόστους λόγω αύξησης του όγκου παραγωγής. Είναι αλήθεια ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν υπάρχουν εγγυημένες αγορές προϊόντων.

Τέλος, η τρίτη επιλογή είναι η βελτιστοποίηση του αριθμού των εργαζομένων. Για παράδειγμα, με την εξωτερική ανάθεση μέρους των υπηρεσιών. Οι εταιρείες χρησιμοποίησαν συχνά αυτή τη μέθοδο κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, μεταφέροντας λογιστικές και νομικές λειτουργίες σε τρίτους συμβαλλόμενους.

Εκσυγχρονισμός παραγωγής

Σε σύγχρονες συνθήκες, η χρήση της καινοτομίας είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες για την ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης. Μετά από όλα, μπορούν να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να προσφέρουν καλύτερα προϊόντα.

Ο εκσυγχρονισμός μπορεί να πραγματοποιηθεί με την εισαγωγή σύγχρονου λογισμικού ή νέου, πιο παραγωγικού εξοπλισμού. Έτσι, το λογισμικό μπορεί να αυτοματοποιήσει μέρος των επιχειρηματικών διαδικασιών ή να βελτιώσει τις εσωτερικές επικοινωνίες μεταξύ των εργαζομένων. Στο πλαίσιο της συνεχούς αύξησης του κόστους των ενεργειακών πόρων, ένας από τους σημαντικούς παράγοντες για την αύξηση της αποδοτικότητας της παραγωγής μπορεί να είναι η εισαγωγή ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας.