Πώς να υπολογίσετε το κόστος των τελικών προϊόντων

Σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού που αναπτύσσεται στη σύγχρονη αγορά, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τις εταιρείες να καθορίζουν υψηλές τιμές για τα προϊόντα τους. Έτσι, υπάρχει ανάγκη για αυστηρό έλεγχο του κόστους των αγορασθέντων πρώτων υλών προκειμένου να προγραμματιστούν οι παραγωγικές δραστηριότητες όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα. Με σωστή διαχείριση, η εταιρεία μπορεί να καθορίσει περιθώρια για τα πωληθέντα προϊόντα, τα οποία στις συνολικές πωλήσεις θα αποφέρουν επαρκή κέρδη, όχι μόνο για να καλύψουν όλα τα έξοδα, αλλά και για να αποκτήσουν καθαρό κέρδος.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Κατά τον σχηματισμό του κόστους παραγωγής ενεπλάκησαν διάφορα είδη δαπανών, η συμπερίληψη των οποίων στην τελική τιμή των εμπορευμάτων θα επιτρέψει να καθοριστούν τέτοια περιθώρια ώστε η εταιρεία να μπορεί να λάβει καθαρό κέρδος από τις πωλήσεις. Πρόκειται για πληρωμές προς προμηθευτές, δασμούς, τόκους προς μεσάζοντες για την αγορά υλικών, παράδοση υλικών και άλλα έξοδα που συνδέονται με την απόκτηση αγαθών και παραγωγής.

2

Το κόστος παραγωγής αγαθών περιλαμβάνει επίσης: την καταβολή του εργατικού δυναμικού (μισθούς), των φυσικών πόρων (νερό, γη) και το κόστος πώλησης αγαθών (διαφήμιση). Το κόστος δημιουργείται για την περίοδο αναφοράς, για την οποία λαμβάνονται όλα τα παραπάνω είδη δαπανών. Τα αντικείμενα διακανονισμού είναι τόσο μεμονωμένοι τύποι (κατηγορίες) αγαθών όσο και όλα τα προϊόντα. Οι παρακάτω μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του κόστους των τελικών προϊόντων: κανονιστική, διαδικασία, εναλλακτική και προσαρμοσμένη.

3

Η κανονιστική μέθοδος υπολογισμού περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενέργειες: τον υπολογισμό του κόστους κάθε προϊόντος, την καταγραφή των αλλαγών σε υπάρχοντα πρότυπα καθ 'όλη την περίοδο αναφοράς, την κατανομή όλων των δαπανών διαιρούμενων με κανόνες και την απόκλιση από τον κανόνα, τον καθορισμό της αιτίας απόκλισης από τον κανόνα, τον υπολογισμό του συνολικού κόστους παραγωγής με αθροισμό των αναφερόμενων τιμών. Το κανονιστικό σύνολο δαπανών υιοθετείται μεμονωμένα σε κάθε επιχείρηση και μπορεί να αλλάξει υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων (για παράδειγμα, μεταβολές στις τιμές των υλικών ή τροποποίηση του εξοπλισμού).

4

Η μέθοδος κοστολόγησης μετά τη διαδικασία χρησιμοποιείται σε επιχειρήσεις που χαρακτηρίζονται από τη μαζική παραγωγή ενός ή δύο τύπων προϊόντων και την απουσία σύνθετων τεχνολογικών διαδικασιών. Με τη μέθοδο αυτή, λαμβάνεται αμέσως υπόψη το κόστος ολόκληρης της παρτίδας αγαθών. Για την ευκολία μέτρησης, όλη η παραγωγή χωρίζεται σε διαδικασίες, εξ ου και το όνομα.

5

Με την εναλλακτική μέθοδο υπολογισμού, η διαδικασία παραγωγής χωρίζεται σε στάδια κατά την οποία επιστρέφονται τα ενδιάμεσα προϊόντα (ημιτελικά προϊόντα). Αυτά τα στάδια ονομάζονται αναδιανομή. Για κάθε ανακατανομή, υπολογίζονται τα έξοδα.

6

Μια μέθοδος προσαρμοσμένης χρέωσης χρησιμοποιείται στη λογιστική κόστους για κάθε μεμονωμένη παραγγελία. Το κόστος παραγωγής που προσδιορίζεται στη σειρά υπολογίζεται μετά την ολοκλήρωσή του. Επίσης περιλαμβάνονται στον υπολογισμό οι έμμεσες δαπάνες που προκύπτουν καθώς τα παραγγελθέντα προϊόντα κατασκευάζονται.