Πώς να καθορίσετε το κέρδος της επιχείρησης

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κύριας δραστηριότητάς της, η εταιρεία λαμβάνει ένα συγκεκριμένο εισόδημα. Το ποσό αυτό, καθαρό από όλα τα έξοδα παραγωγής και πώλησης προϊόντων, καθώς και οι πληρωμές φόρων, είναι καθαρό κέρδος. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσδιορισμού του κέρδους μιας επιχείρησης.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Η δραστηριότητα του κατασκευαστή μπορεί να θεωρηθεί αρκετά αποτελεσματική εάν το περιθώριο κέρδους είναι θετικό. Αυτό είναι συχνά δύσκολο να επιτευχθεί, ιδίως ενόψει του έντονου ανταγωνισμού της αγοράς. Σε μια περιοχή, υπάρχουν πάντα αρκετές δεκάδες ή ακόμη και χιλιάδες εταιρείες που παράγουν παρόμοια προϊόντα.

2

Η επιλογή εξαρτάται πάντοτε από τον αγοραστή, οπότε είναι σημαντικό να τον ενδιαφέρει, να κάνει τα προϊόντα του πιο ελκυστικά, ακόμη και σε μια τιμή. Στη συνέχεια, η εταιρεία μπορεί να αποκτήσει αξιοπρεπές εισόδημα, αλλά το κέρδος λαμβάνει υπόψη όχι μόνο αυτή την αξία, αλλά και το πολυάριθμο κόστος που συνδέεται με την αγορά πρώτων υλών, την πληρωμή των ωρών εργασίας, την αγορά ή τη μίσθωση εξοπλισμού, τη μεταφορά κλπ.

3

Για να προσδιορίσετε το πραγματικό κέρδος της επιχείρησης, θα πρέπει να αφαιρέσετε από το κύριο εισόδημα το συνολικό ποσό των εμφανών δαπανών. Για να γίνει αυτό, χρειάζεστε τα σωστά στοιχεία του ισολογισμού, τα οποία λαμβάνουν υπόψη όλες τις κινήσεις κεφαλαίων στους σχετικούς λογαριασμούς:

ΠП = ОД - ЯИ, όπου ΠП - κέρδος της επιχείρησης, ОД - έσοδα από την κύρια δραστηριότητα, ΝΔ - προφανείς δαπάνες.

4

Το ρητό κόστος είναι το κόστος παραγωγής. Αυτά περιλαμβάνουν τα έξοδα για την κύρια παραγωγή, ενοικίαση χώρων, αποθήκες, γραφεία, καθώς και πληρωμές για υπηρεσίες μηχανικών ανάπτυξης, δικηγόρων, εμπόρων, διευθυντικών στελεχών, λογιστών κλπ. Με άλλα λόγια, για ένα προϊόν να εμφανίζεται στην αγορά και να αγοράζεται μια ολόκληρη ομάδα ειδικών, Ένας μεγάλος αριθμός πόρων δαπανώνται. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ένας από τους τρόπους αύξησης των κερδών είναι η ανάπτυξη μεθόδων για τη μείωση του κόστους παραγωγής.

5

Αντί του λογιστικού κέρδους που εμφανίζεται στις αναφορές, οι οικονομικοί αναλυτές προτιμούν να υπολογίζουν το οικονομικό κέρδος. Η τιμή αυτή δείχνει με μεγαλύτερη σαφήνεια πόσο αποτελεσματική είναι η επιλεγμένη στρατηγική παραγωγής. Είναι ίσο με τη διαφορά μεταξύ του πραγματικού κέρδους και του αποκαλούμενου έμμεσου κόστους:

ΕΡ = ΡΡ - ΝΙ.

6

Οι έμμεσες δαπάνες δεν τεκμηριώνονται. Αντιπροσωπεύουν ένα εναλλακτικό εισόδημα, το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει στην εταιρεία μια επιλογή άλλων προϋποθέσεων για την πώληση των πόρων της: μετρητά, εργασία, περιουσία και άλλα.

7

Μερικές φορές, καταδιώκοντας τα έσοδα, οι κατασκευαστές ξεχνούν ότι η ποιότητα των προϊόντων τους μπορεί να υποφέρει. Στην περίπτωση αυτή, παραβιάζουν την κύρια επιχειρηματική εντολή, η οποία υποδηλώνει την υπεροχή της ζήτησης έναντι της προσφοράς. Η κύρια πηγή κέρδους είναι τα χρήματα του καταναλωτή και δεν θα το παραδώσει για ένα προϊόν που δεν ικανοποιεί πλέον τις φυσικές ή αισθητικές του ανάγκες.