Ποιο είναι το φορτωτικό δελτίο;

Μια δελτίο, ή το έντυπο TORG-12, είναι ένα από τα πιο κοινά πρωταρχικά έγγραφα. Ένα τέτοιο έγγραφο χρησιμοποιείται από σχεδόν οποιαδήποτε εταιρεία που ασχολείται με συναλλαγές, είτε είναι ένας μεγάλος προμηθευτής είτε ένα μικρό ηλεκτρονικό κατάστημα.

Ο κύριος σκοπός της φορτωτικής είναι η τεκμηρίωση της πώλησης αγαθών σε τρίτο οργανισμό. Η μορφή της, η οποία συντομεύτηκε ως TORG-12, εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 132 της κρατικής επιτροπής στατιστικών της Ρωσίας της 25ης Δεκεμβρίου 1998. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Οικονομικών της Ρωσίας, η φορτωτική καταρτίζεται σε δύο αντίτυπα, ένα από τα οποία παραμένει στον προμηθευτή, δηλ. πωλητή αγαθών και η δεύτερη στον παραλήπτη. Με βάση το έντυπο TORG-12, ο πωλητής αποστέλλει τα αποστελλόμενα εμπορεύματα και ο αγοραστής πραγματοποιεί την αποστολή τους. Αυτό το πρωτογενές έγγραφο έχει αυστηρά καθορισμένη δομή και πρέπει να περιέχει όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες. Η επικεφαλίδα της φορτωτικής αναφέρει τα στοιχεία για τον αποστολέα, τον παραλήπτη, τον προμηθευτή και τον πληρωτή: το ονοματεπώνυμο σύμφωνα με τα συστατικά έγγραφα, τη διεύθυνση ταχυδρομικής αλληλογραφίας και μπορεί επίσης να σημειωθεί ότι ο οργανισμός είναι δομική μονάδα. Επιπλέον, πρέπει να αναφέρεται η ημερομηνία και ο αριθμός της προετοιμασίας του εγγράφου. Το παρακάτω είναι ένας πίνακας που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το όνομα του προϊόντος, την ποσότητα και το κόστος του. Και τα δύο αντίγραφα του εντύπου TORG-12 πρέπει να πιστοποιούνται από τις σφραγίδες των οργανισμών και να υπογράφονται από τους υπαλλήλους που είναι υπεύθυνοι γι 'αυτή την επιχείρηση. Συχνά υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με το έγγραφο που πρέπει να συντάξει ο προμηθευτής κατά την αποστολή των εμπορευμάτων: TORG-12 ή δελτίο τύπου T-1. Το τελευταίο, σε αντίθεση με την φορτωτική, περιέχει ένα τμήμα σχετικά με τη μεταφορά με το οποίο πραγματοποιείται η μεταφορά και το κόστος αυτής της υπηρεσίας. Στην πράξη, οι πωλητές αγαθών κατά την αποστολή αποτελούν συνήθως το έντυπο TORG-12, ωστόσο αυτό δεν είναι πάντα σωστό. Θεωρείται ότι, στην περίπτωση ξεχωριστών πληρωμών για υπηρεσίες παράδοσης, ο προμηθευτής πρέπει να συντάξει φορτωτική. Για παράδειγμα, όταν εμπλέκεται ένας οργανισμός φορτοεκφόρτωσης τρίτων ή ο παραλήπτης πληρώνει για αποστολή ξεχωριστά από το κόστος των αγαθών. Διαφορετικά, ο οργανισμός αγορών ενδέχεται να δυσκολεύεται να υπολογίσει τον φόρο εισοδήματος.

• TORG-12 ή TTN; Αυτή είναι η ερώτηση
• φορτωτική