Χαρακτηριστικά της διαιρεμένης δομής διαχείρισης

Διαρθρωτικές δομές - δομές που οργανώνονται με βάση την κατανομή μεγάλων ανεξάρτητων μονάδων με τη μεταφορά σε αυτές των λειτουργιών της επιχειρησιακής διαχείρισης και της ευθύνης για την κερδοφορία. Από τις ιεραρχικές δομές, οι τμηματικές θεωρούνται οι περισσότερες

παραγωγικό.

Διευθυντικές δομές εταιρικής διακυβέρνησης

Λόγω της επέκτασης του προφίλ ή της επέκτασης της εταιρείας, της πολυπλοκότητας των τεχνολογικών διαδικασιών στην επιχείρηση, γίνεται πιο δύσκολο για τον ηγέτη να λαμβάνει επιχειρησιακές αποφάσεις σε ορισμένους τομείς. Αυτός είναι ο λόγος για την εμφάνιση διαχωριστικών δομών, όπου ένα σημαντικό μέρος στη διοίκηση της εταιρείας απασχολούνται από επικεφαλής τμήματος και ανώτατα στελέχη που σχετίζονται άμεσα με την παραγωγή.

Μεταβιβάζονται σημαντικό αριθμό εξουσιών, αυτονομία στις αποφάσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη, παραγωγή και πώληση προϊόντων, καθώς και την ευθύνη για τη δημιουργία κέρδους. Η αναπτυξιακή στρατηγική της εταιρείας, η χρηματοοικονομική πολιτική, τα επενδυτικά ζητήματα παραμένουν στην ανώτερη διοίκηση της εταιρείας.

Κριτήρια δομής

Μια πολυδιάστατη οργάνωση είναι χαρακτηριστική των επιχειρήσεων όπου διάφοροι σύνδεσμοι είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή και την εμπορία. Η εξειδίκευση των καταναλωτών επικεντρώνεται σε ορισμένες ομάδες καταναλωτών, ενώ η περιφερειακή εξειδίκευση επικεντρώνεται στις ελεγχόμενες περιοχές. Η διάρθρωση της αγοράς χρησιμοποιείται από εταιρείες με μεγάλη ποικιλία και πολλές αγορές ή ομάδες καταναλωτών.

Η παγκόσμια διάρθρωση των προϊόντων παράγει ένα μεγάλο αριθμό ομάδων προϊόντων και τα πωλεί σε διάφορες περιοχές. Η παγκόσμια περιφερειακή διάρθρωση χωρίζει τα οικονομικά αντικείμενα ανάλογα με τα περιφερειακά χαρακτηριστικά και συμβάλλει επίσης στην επίλυση προβλημάτων που συνδέονται με την περιφερειακή νομοθεσία, τα τελωνεία και τις ανάγκες του πληθυσμού της περιοχής.

Περιφερειακά οφέλη

Η διαιρεμένη δομή είναι ικανή να διαχειρίζεται διαφοροποιημένες εταιρείες και γεωγραφικά απομακρυσμένες μονάδες. Έχει την ευελιξία και γρήγορη ανταπόκριση σε οποιεσδήποτε αλλαγές στην εταιρεία, κάνει επιχειρησιακές αποφάσεις σε θέματα παραγωγής της μονάδας. Με την αύξηση της ανεξαρτησίας της δομής, της δραστηριότητάς της, της αποτελεσματικότητας της εργασίας, της ποιότητας και της αύξησης των κερδών. Έχει δημιουργηθεί ισχυρή σχέση μεταξύ παραγωγής και καταναλωτών.